pawęż

pawęż: pawęż {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVb, lm M. pawężże {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}reg. {{/stl_8}}{{stl_7}}to samo co pawąż. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dawniej: długa, szeroka tarcza drewniana obita skórą lub blachą, często ozdobna, używana w piechocie w XIV–XVI w. do osłony nie tylko wojownika noszącego tę tarczę, ale także i stojących za nim łuczników' {{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

pawęż — ż VI, DCMs. pawężży; lm M. pawężże, D. pawężży 1. reg. → pawąz 2. żegl. «płaskie, zwykle pionowe zakończenie rufy jachtu lub łodzi nad linią wodną» 3. hist. «prostokątna tarcza drewniana obita skórą lub blachą, ozdobiona malowidłami, używana w… … Słownik języka polskiego
pavăză — PÁVĂZĂ, paveze, s.f. 1. Scut. ♢ expr. A sta pavăză = a apăra, a feri. A şi pune mâna (drept) pavăză = a şi ridica mâna în dreptul ochilor (pentru a se feri de o lumină puternică, de un pericol etc.). 2. fig. Ocrotire, apărare, sprijin, protecţie … Dicționar Român
pawężowy — przym. od pawęż (zwykle w zn. 2) ∆ Rufa pawężowa «rufa zakończona płaszczyzną (pawężą) w przybliżeniu prostopadłą do przekroju symetrii statku wodnego» … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias